Serial Dead Ringers czerpie z trzech źródeł. Pierwsze i najważniejsze to książka Twins autorstwa Bari Wood i Jacka Geaslanda, wydana w 1977 roku. Drugie to film Davida Cronenberga Dead Ringers AKA Nierozłączni z 1988 roku. Trzecie źródło to współczesna rzeczywistość, w której ciąża jest traktowana jak stan chorobowy, opieka na porodówkach niewystarczająca, a szczegóły związane z przebiegiem ciąży i porodu nadal nie są wiedzą powszechną.
Serial DEAD RINGERS – skomplikowany, choć udany poród
Szczerość w ZBRODNIACH PRZYSZŁOŚCI przeraża najbardziej
David Cronenberg zjadł zęby na robieniu niewygodnych filmów. Oczywiście w dużej mierze przez formę, w której się rozsmakował i osiągnął mistrzostwo – czyli horror cielesny. Jest w tym szczery i bezkompromisowy tak samo, jak jego bohaterowie.
ZBRODNIE PRZYSZŁOŚCI – sztuka stała się ciałem
Matka zabijająca z zimną krwią swoje kilkuletnie dziecko i performer hodujący w ciele zmutowane narządy, które potem są publicznie wycinane. Tak zaczynają się Zbrodnie przyszłości Davida Cronenberga, a dokładnie pierwsze dziesięć minut.
Filmy Davida Cronenberga. Od czego zacząć, jeśli nie lubisz horrorów?
Ustalmy fakty. David Cronenberg nie jest tylko reżyserem horrorów. Przez ponad dwadzieścia lat żadnego nie wyreżyserował (1999-2022). Jego filmografia to na ten moment dwadzieścia pełnometrażowych tytułów, z czego tylko część ma cokolwiek wspólnego z horrorem. Zresztą ten gatunek nigdy nie był dla tego twórcy celem, a raczej środkiem wyrazu. Wczesne filmy Davida Cronenberga powstawały w takiej, a nie innej konwencji, bo formuła horroru pozwala na przemycenie treści zbyt mocnych dla innych gatunków. Zwłaszcza w Kanadzie, gdzie w latach 70. kino gatunkowe nie było zbyt rozwinięte. Realizując własne podejście do horroru, Cronenberg stawia najpierw na treść, potem na formę.
CLIFTON HILL – recenzja filmu Alberta Shina
W dzieciństwie Abby (Tuppence Middleton) była świadkiem porwania. Dwadzieścia pięć lat później musi wrócić w rodzinne strony z powodu śmierci matki. Przy okazji traumatyczne wspomnienia odżywają. Do tego na miejscu czeka ją konfrontacja z oschłą siostrą Laure (Hannah Gross) i decyzja o sprzedaży odziedziczonego motelu. Abby postanawia spędzić czas w rodzinnych stronach na zbadaniu sprawy porwania sprzed lat. Pomaga jej Walter (David Cronenberg), podcaster i znawca specyfiki miasta oraz jego ponurych tajemnic.
SCANNERS II: NOWY PORZĄDEK. Głowa wybucha, ale nie z wrażenia
David Cronenberg mawia, że nie wraca do swoich filmów i nie myśli o nich, kręcąc kolejne. Po Skanerach od razu zabrał się za Wideodrom i Martwą strefę, a w lata 90. wszedł kontrowersyjnym Nagim lunchem. W międzyczasie Pierre David, który był producentem Skanerów, najwyraźniej stwierdził, że nie zarzyna się złotonośnej kury, a historia mutantów-telepatów zasługuje na serię filmów. Pchnięto akcję kilkanaście lat do przodu i Scanners II: Nowy porządek dostali innych bohaterów i fabułę.
SKANERZY – David Cronenberg o mutantach
Skanerzy Davida Cronenberga to daleki, lepiej wykształcony krewny X-Menów. W obu historiach najważniejszy jest konflikt dwóch idei. Jedna strona chce pokojowego współistnienia ludzi i mutantów, a druga strona woli zaciekłą walki między nimi. O ile w X-Menach przesłanie dość szybko utonęło w morzu efektów specjalnych i pstrokatych kostiumów, o tyle w Skanerach uwydatniło się i zyskało na znaczeniu nawet po latach od premiery. No i jest tu najlepsza wybuchająca głowa w historii kina.
Przychodnia doktora Cronenberga, czyli jak nie dać się chorobie
Choroby w filmach Davida Cronenberga pojawiają się prawie zawsze. Fizyczne zazwyczaj są skutkiem eksperymentu lub anomalii, a psychiczne wiążą się z traumą. To delikatne sprawy, w które Cronenberg wgryza się z chirurgiczną precyzją i analitycznym chłodem. Często jego bohaterowie są lekarzami lub naukowcami, a część akcji rozgrywa się w szpitalach lub klinikach. Myślę, że z takim dorobkiem Cronenberg mógłby firmować swoim nazwiskiem niejedną przychodnię, a wizyty u jego bohaterów-lekarzy byłyby niespotykanym doznaniem.
POTOMSTWO – najbardziej osobisty film Davida Cronenberga
Rodzice walczący między sobą o dziecko to u Davida Cronenberga szczególny wątek. Pod koniec lat 70. doświadczył podobnej sytuacji w swojej rodzinie. Jego pierwsza żona, Margaret Hindson, chciała wyjechać z Kanady i związać się z podejrzaną komuną w Kalifornii. Planowała zabrać ze sobą ich córkę Cassandrę. Cronenbergowi udało się odzyskać dziecko i rozwieść, a kolejny film – Potomstwo – wypełnił autobiograficznymi wspomnieniami z tamtego okresu. Nazywa go swoją wersją Sprawy Kramerów.
Rzeczy, których mogliście nie wiedzieć o WŚCIEKŁOŚCI
Po sukcesie debiutanckich Dreszczy David Cronenberg wyreżyserował Wściekłość – pierwszy stricte komercyjny film. Nakręcono go w Montrealu w zaledwie pięć tygodni za około pół miliona dolarów. Był to drugi z rzędu sukces Cronenberga, tym razem również za granicą. Z powstaniem Wściekłości wiąże się niejedna ciekawostka. Zwłaszcza patrząc z perspektywy czasu i późniejszych filmów Cronenberga.